تولید برق از انرژی زمین گرمایی
نیروگاههای زمین گرمایی یا ژئوترمال به واحدهای تبدیل انرژی گفته می‌شود که انرژی خود را از طریق سیال گرم شده از طریق عبور از میان لایه‌های پوسته زمین به دست می‌آورد.
اگر نیروگاههای زمین گرمایی را با سایر نیروگاههای انرژی نور مقایسه کنیم مشاهده می‌کنیم که نیروگاههای زمین گرمایی به دلیل بالا بودن ضریب دسترسی (۸۵% زمان در سال)، در جهان از اهمیت فراوانی برخوردارند و از این نوع نیروگاه‌ها می‌توان به‌عنوان بار پایه شبکه استفاده نمود.
در زیر سطح زمین یک لایه سنگ داغ و مذاب به نام ماگما وجود دارد، که به طور مداوم حرارت در این لایه از مواد رادیواکتیو مانند اورانیوم و پتاسیم تولید می شود. این مقدار حرارت می تواند۵۰۰۰۰ برابر بیش تر از منابع نفت و گاز انرژی تولید کند.
مناطقی که درجه حرارت زمین به دلیل وجود آتشفشان ها و یا نازک بودن پوسته ی زمین بالاست، برای این صنعت مدنظر هستند. حاشیه اقیانوس آرام و حلقه آتشفشان ها را می توان جز بهترین گزینه ها معرفی کرد. از طریق ارتعاشات حاصل از زلزله ها ماگماها، سنگ های گرم و پوسته زمین اجازه حرکت آب به سمت بالا را داده و چشمه های آب گرم را به وجود می آورند، این چشمه ها از طریق حرارت زمین گرم شده و دمایشان تا حدود ۲۰۰ درجه سانتی گراد نیز می رسد.
یکی از انواع دسته بندی نیروگاههای زمین گرمایی بدین صورت است که بر اساس نوع سیال خروجی از چاه‌های تولیدی و نیز تجهیزات مورد استفاده در سیکل نیروگاه آن‌ها را دسته بندی نمود. بر این اساس نیروگاه های زمین گرمایی به سه دسته تقسیم می‌شوند که عبارت‌اند از:
۱- نیروگاه با سیال کاملاً بخار (Dry Steam)
قدیمی ترین نیروگاه های زمین گرمایی است که بخاری که از ترک های درون پوسته زمین به سطح زمین خارج می شود، مستقیما توربین ها را به حرکت در می آورد.
۲-نیروگاه با سیال دوفازی (Steam Flash)
آبی را که که در اعماق زیاد تحت تاثیر فشار و حرارت زیاد است را به آبی با دمای پایین تر و فشار کم تر تبدیل می کند. بخار حاصل از این فرآیند توربین ها را به حرکت درمی آورد.
۳-نیروگاه با سیال کاملاً مایع داغ (Binary)
در این نیروگاه ها، آب گرم توسط یک سیال ثانویه که نقطه جوش بسیار پایینی دارد در لایه ها عبور داده می شود، این باعث می شود مایع ثانویه بخار شده، توربین را به حرکت درآورد.
منبع :شرکت رویان
فروشگاه آنلاین سیم و کابل کالا تکنیک
